ใบโพธิ์จากต้นพระศรีมหาโพธิ์ อำเภอคยา รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย
พระโพธิสัตว์เมตไตรยอุบัติในตระกูลพราหมณ์
เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ ตอนมีพระชนม์แปดพันปี
ในกาลนั้นจึงพระเมตไตรยโพธิสัตว์ก็มาอุบัติปฏิสนธิในครรภ์แห่งนางพรหมวดีพราหมณี อันเป็นอัครภรรยาแห่งสุพรหมพราหมณ์ปุโรหิตาจารย์ กำหนดถ้วนทศมาสก็ประสูติในป่าอิสิปตนมฤคทายวัน พร้อมด้วยมหัศจรรย์ทั้งปวง
เมื่อพระมหาสัตว์วัฒนาการแล้วก็บริโภคสมบัติอยู่ในปราสาททั้งสาม อันมีนามศรีวัฑฒปราสาท ๑ วัฑฒมานปราสาท ๑ สิทธัตถปราสาท ๑ และมีนางจันทรมุขีพราหมณีเป็นอัครภรรยา เป็นประธานแก่อเนกคณาอนังคปริจาริกประมาณแสนนาง แลสถิตอยู่ในฆราวาสได้ ๘,๐๐๐ ปี ได้ทัศนาการนิมิตทั้ง ๔ กาล เมื่อนางจันทรมุขีประสูติบุตรมีนามพรหมวัฒนกุมาร จึงจินตนาการจะออกสู่มหาภิเนษกรมณ์ ขณะนั้นอันว่าปราสาทก็เลื่อนลอยขึ้นบนอากาศลงมาประดิษฐานปฐพีที่ใกล้ไม้นาคมหาโพธิคือไม้กากะทิง
พระมหาโพธิสัตว์ก็ลงจากปราสาท ถือเอาทิพยกาสาวพัสตร์อันท้าวมหาพรหมนำมาถวาย แล้วทรงบรรพชา ส่วนคณาเนกนารีปริจาริกทั้งหลาย ก็ลงจากปราสาทไปสถิต ณ ที่อันใกล้ได้กึ่งคาพยุต กับทั้งบุรุษบริวารทั้งปวง แลบรรดาบริวารบุรุษทั้งหลายที่ติดตามไปมีประมาณเท่าใด ก็บรรพชาตามพระมหาสัตว์ทั้งสิ้น เว้นแต่สตรี หน่อพระชินสีห์กระทำทุกรกิริยา ๗ วัน พอถึงวันวิสาขบุรณีมีก็เสวยมธุปายาสแห่งนางสุนันทาพราหมณีอันนำมาถวาย แล้วไปเข้าทิวาวิหารในสาลวัน
ครั้นเพลาสายัณห์จึงทรงรับหญ้าคา ๘ กำ อันโสตถิยมาณพนำมาถวาย แล้วเสด็จไปสู่ไม้มหาโพธิลาดลงซึ่งหญ้าคา อธิษฐานเป็นพระรัตนบัลลังก์สูง ๑๕ ศอก ทรงสถิตบนรัตนบัลลังก์ก็พิจารณาปัจจยาการก็สำเร็จแก่พระสัพพัญญุตัญญาณ ในเวลาตัมพารุณสมัยราตรีนั้นก็พร้อมกับมหัศจรรย์ทั้งปวง แล้วเปล่งปฐมพุทธอุทานทักตัณหาด้วยพระคาถาอเนกชาติตามเยี่ยงอย่างพระสัพพัญญูทั้งปวง
แลสมเด็จพระผู้ทรงพระภาคตรัสพยากรณ์ทำนายแก่พระอชิตภิกษุ ว่าเป็นองค์พระเมตไตรยโพธิสัตว์โดยปริยายดังนี้
เมตไตรยพยากรณ์ปริวรรต ปริจเฉทที่ ๒๐ จบ
