ปัจจัตตัง
คำแปล2ว. เฉพาะตน, (ศน.) พระธรรมคุณบทหนึ่งว่า ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ แปลว่า พระธรรมอันผู้บรรลุจะพึงรู้เฉพาะตัว,
คำว่า ปัจจัตตัง ในที่นี้หมายถึงว่า ความสุขที่เกิดจากการบรรลุธรรมนั้น เป็นความสุขที่ผู้บรรลุจะรู้กับใจของตัวเอง
ต้องปฏิบัติจึงจะรู้ไม่เป็นสิ่งที่จะรู้ได้ด้วยการฟังคนอื่นเล่าหรือให้คนอื่นปฏิบัติแทนตน.
เห็นพูดถึงคำนี้กันบ่อยๆ ฟังดูแล้วแตกต่างจากคนทั่วไป...องค์พ่อแม่ครูอาจารย์เลยเบรคความคิดความเห็นว่า
"ผู้ที่ท่านอยู่สูงกว่า ท่านย่อมเห็นว่าเรารู้ เราเห็นอะไร คำว่าปัจจัตตังรู้ได้เฉพราะตัวนั้น ส่วนใหญ่ก็รู้ในกรอบของโลกธรรม ซึ่งผู้อยู่เหนือโลกหรือโลกุตระธรรม ย่อมรู้ ย่อมเห็น ในสิ่งที่ผู้อยู่ภายใต้โลกธรรม(เจือปนไปด้วยกิเลส) เว้นแต่พระอรหันต์กับพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่ความรู้ความเห็นของท่านบริสุทธิ์แท้"
ปล: มีส่วนเสริมตามความเข้าใจของผมในภาคขยายด้วย
เสริม:
ปุถุชน ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระโสดาบัน
พระโสดาบัน ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระสกิทาคามี
พระสกิทาคามี ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระอนาคามี
พระอนาคามี ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระอรหันต์
พระอรหันต์ ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระปัจเจกพุทธเจ้า
พระปัจเจกพุทธเจ้า ภูมิธรรมย่อมไม่กว้างขว่างเท่า พระพุทธเจ้า
อนึ่ง: พระโพธิสัตว์ :ขอบข่ายความรู้ของท่านย่อมกว้างขวางกว่าพระอรหันต์
เนื่องเพราะว่า ท่านบำเพ็ญบารมีมาก็เพื่อจะเป็น "พระพุทธเจ้า"
หลักในการอธิษฐานจากนิตยสารพระเครื่องฯยี่ห้อหนึ่ง
