วันอาทิตย์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2553

01: ...จากจุดเริ่มต้น เล็กๆ


ผมจักทะยอยนำรูปภาพที่ได้ดำเนินกิจกรรมต่างๆด้านงานสืบทอดพระพุทธศาสนาให้ยั่งยืนสืบไปตราบจน 5,000 ปี หรืออีกราว 2446 ปีข้างหน้า ให้ลูกหลานเหลนของพวกเราได้พบ ได้เป็นที่ยึดเหนี่ยวในกาลข้างหน้า ซึ่งจะนำมาไว้ในกระทู้นี้

และเพื่อมิให้กระทู้จืดชืดเกินไป จักนำภาพเก็บตกระหว่างการเดินทางหรือดำเนินกิจกรรม อีกทั้งเรื่องราวประสบการณ์เกี่ยวกับพระพิมพ์(พระเครื่อง) มาแทรกไว้ด้วย


เชื่อว่าทุกๆท่าน ณ ที่นี้ คงผ่านการเก็บสะสมพระพิมพ์มา ไม่มากก็น้อย ผมเองก็เช่นกัน ผมเป็นผู้สนใจใฝ่รู้ในพระเครื่องต่างๆมาแต่เยาว์ เพราะติดภาพที่คุณพ่อชอบทำตะกรุดแจกชาวบ้าน (เป็นลูกชาวนาทางอิสาน เคยบวชเณรน้อยมา 5 ปีเพื่อไปหาที่เรียนต่อ ก็โรงเรียนวัดแหละครับท่าน) ...เคยได้ยินแต่พระสมเด็จราคาท่านสุดแสนจะแพงผู้มีบุญบารมี เงินทองมากมายจึงจะได้ครอบครอง มาแต่นู่นแหละครับจึงไม่เคยสนใจใฝ่หาแม้แต่นึกคิดเลย แต่เมื่อได้มีเวลาศึกษา กลับเข้าใจ ได้ความรู้อย่างมากมาย พร้อมกับมีกำลังใจในการฝักใฝ่หา ซึ่งไม่น่าจะไกลตัวเราอีกแล้ว เพื่อที่จะได้อาศัยพุทธบารมีความศักดิ์สิทธิ์และเป็นกำลังให้ถึงซึ่งพุทธานุสติ ธรรมานุสติ สังฆานุสติ โดยแนบแน่นยิ่งขึ้นต่อไป


ผมเคยอ่านบทความเกี่ยวกับการเศกพระของหลวงปู่แหวนนะครับ ท่านทราบว่าเราๆท่านๆนี่ยังติดกันเรื่องของวัตถุและท่านก็ได้กำหนดให้ผู้ที่ได้รับวัตถุมงคลของท่านให้เข้าถึงพระธรรมของพระพุทธเจ้าโดยเร็ว ซึ่งหากใครที่ได้ศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้าอย่างลึกซึ้งแล้วนั้น ทุกคนต่างปรารถนาที่จะเข้าสู่นิพพานโดยเร็ว ถ้าเรามีพระเครื่องที่มีพลานุภาพยิ่งเช่นนั้นหรือยิ่งกว่านั้น จะเป็นอย่างไรหนอ … หวังว่าเราคงเกิดน้อยชาติลงนะครับ เพราะทราบมาว่านิพพาน ยากยิ่งหนอ สะสมบุญไปเรื่อยๆเถิดนะ

มาพูดถึงจริตทางด้านพระเครื่องกันดีกว่านะครับ ตอนเป็นเด็กพ่อมีประคำเส้นหนึ่ง ผมอยากได้มาก แต่ก็ไม่ได้ ทุกวันนี้มีเยอะ ก็ไม่กล้าสวมอยู่ดีครับ ตอนเป็นเด็ก เห็นพ่อทำตระกรุด ผมอยากได้ แต่ก็ไม่เคยได้ ผมก็ออกตระกรุดมั่ง โดยการเอาหลอดยาสีฟันทำ เอาปากกาเขียนยันต์ของพ่อ ส่วนตำราและวิธีการปลุกเสกเป็นของพ่อ 55 ไว้แจกเพื่อนๆน้องๆครับ เพราะสมัยก่อนทางอิสานนี่ปอบเยอะครับผม แต่ตอนนี้พ่อกับแม่ผมก็ได้ละโลกนี้ไปแล้วหละครับ สำหรับการสะสมพระนี่พึ่งเริ่มหนักๆก็เมื่อสองปีมานี่ครับ แต่ก่อนก็สะสมเรื่อยๆสะเปะสะปะ ไม่มีแบบแผน

แต่ไม่ได้เก็บในเชิงพานิชย์นะครับ อยากเก็บในเชิงอนุรักษ์-ศรัทธา-เป็นครูและไว้พึ่งบารมี เพราะผมคิดว่า แม้เราจะเป็นคนมีธรรมะ มีกำลังใจที่ดี ก็ย่อมมีบางวันหรือสักวันที่เราอ่อนด้อยหรือผิดพลาด แต่ทว่าพลังแห่งพระเครื่องที่ดีเยี่ยม ย่อมไม่มีวันอ่อนด้อยเป็นแน่แท้ครับ


ตัวผมเองทางสายงานเราเรียกว่าวิศวกรระบบคอมพิวเตอร์ ผมจบ ป.ตรี วิทยาการคอมพิวเตอร์ และ ป.โท บริหารธุรกิจ เอกด้าน MIS เคยทำงานให้ CP.7-11 สนง.ใหญ่, Sony สนง.ใหญ่ (ไม่รวมการติดตั้งและบริหารระบบ IT ในภาครัฐและเอกชนอื่นๆ) ปัจจุบันผมดูแลระบบ IT ให้องค์การระหว่างประเทศแห่งหนึ่ง ...